تقسيم بندي كارهاي ميرميران -قسمت دوم

تقسيم بندي كارهاي مرحوم مهندس ميرميران:

دوره’ اول از سال 57-47 : اين دوره مصادف بود با اواخر دوره’ مدرنيسم. از اين دوره بود كه جريان مدرنيست نيز يك گرايش

تاريخي پيدا كرده بود. با كارهاي نادر اردلان و كامران ديباكه در ايران سعي در زنده كردن معماري ايران داشتند اين روند در ايران نيز پيش مي رفت.فعاليت ميرميران نيز در اين دوره بي تا’ثير از جريانات روز نبود . كارهاي او نشا ن دهنده’ تا’ثير پذيري ي از معماري سنتي گذشته است. تا’ثيري كه كارهاي شهرسازي ايشان از شهرهاي گذشته گرفتند را مي توان در نوع محله بندي سنتي ايشان ويا ايجاد گره ها در بين مسيرها ذكر كرد.ميرميران در اين دوره در شركت ذوب آهن ايران مسئول كارگاه معماري, واحد طراحي وشهرسازي بوده است وچندين شهر جديد را طراحي كرده است كه شامل"پولاد شهر,زيراب و زرند نو"بوده است.
در طراحي اين شهرها تنها منبع الهام ميرميران معماري كشور خودمان نبوده بلكه از معماري جهان نيز تبعيت ميكرده است تبعيعي كه ميرميران در مدرسه’ پولاد شهر از كارهاي موشه سفدي كرده حاكي از اين مسئله مي باشد و آنرا صورت جعبه هاي هم شكل توسعه يابنده طراحي كرده است.
از تك بناهاي اين دوره مي توان ازpabdana tea house نام برد. تك بنايي كه در داخل يك باغ طراحي شده است. در اين كار مي توان گرايش پست مدرنيستي را در قوسها يي كه به كار مدرسه پولاد شهر برده مشاهده كرد كه البته كل كار تركيبي از مدرن و پست مدرن مي باشد. خانه’ طراحي شده كاملا"آرامش بخش است خصوصا" با خطوط آبي و متعادل كننده اي كه بكار برده است.

دوره’ دوم از سال 67-57 : در اين دوره كارهاي ميرميران همزمان با انقلاب اسلامي در ايران كه يكي از دستاوردهاي آن رويكرد به سنت تاريخي , بومي گرايي و تا’كيد بر ارزشهاي ايراني-اسلامي بوده و همچنين همزمان با اوج پست مدرنيست درغرب كه آن نيز توجه به سنت را اساسي مي دانست بوده است.
مهمترين كارهايي كه ميرميران در اين دوره انجام داده شامل طرح جامع اصفهان , طرح منطقه شهري اصفهان و همچنين مركز توسعه خانه سازي و شهر نشيني اصفهان بوده است. در اين دوره بود كه ميرميران با ارائه مفهوم منطقه شهري در كشور براي اولين بار ضرورت توجه به "مناطق شهري"كشور را به منزله عرصه دين مشخص , مجزا و مستقل , در "حوزه’ مديريت و برنامه ريزي شهري" گوشزد مي كند. موفقيت اين طرح(طرح منطقه شهري اصفهان) , در عمل به عنوان ابزاري كارا در فرايند هدايت وكنترل توسعه كالبدي منطقه شهري گشت و باعث شد طرح منطقه بندي شهري براي شهرهاي با جمعيت بيشتر از يك ميليون نفر مورد تصويب هيئت دولت گردد.
در مركز توسعه نيز مي توان گرايش به گذشته را در كار ميرميران ديد.طريقه’كار روي پلان, نوع تقسيم بندي نما از تا’ثير ميرميران از گرايشهاي كشور حكايت دارد
دو دوره اي كه توضيح داده شد به زعم خود ميرميران تجربه اي بودند براي كارهاي پر سر و صداي بعدي . تجربه هايي براي پيدا كردن جرا’ت و جسارت در ارائه كار نو كه اين فعاليتها در دوره’ سوم كارهاي وي بررسي مي شود.

ادامه دارد